Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Απούσα Παρουσία

Το ζιζάνιο της αμφιβολίας
τρύπωσε απόψε στο μαξιλάρι
Τα πεταμένα ρούχα μύριζαν άγχος
κι αυτά τα παπούτσια μόνα τους
περπατούσαν στην αυλή πάνω κάτω
Τα χθεσινά όνειρα τεμπέλιαζαν στην ντουλάπα
ανοίγοντας διαλεκτική με τους σκώρους
Η τσαγιέρα σφύριζε αδιάφορα στην κουζίνα
ασυγκίνητη για την διακοπή του ρεύματος
Οι χτένες στο μπάνιο έκαναν του κεφαλιού τους
μαζεύοντας τρίχες από το χθες
Η απουσία μου κοιτούσε έξω από το παράθυρο
τα δρώμενα κρατώντας μόνο το κλειδί της εξώπορτας
Μια βροχούλα άρχισε να πέφτει μουσκεύοντας
την μηλιά στην αυλή και ένας όφις πάνω της
έκλεγε για μια χαμένη Εύα
Πάνω στο γραφείο ένα βιβλίο στην τελευταία σελίδα ανοιχτό
έκλισε απότομα από το αεράκι που στέγνωνε τα ρούχα
στο μπαλκόνι.-

3 σχόλια:

Τη 9 Ιανουαρίου 2011 στις 11:05 π.μ. , Ο χρήστης Blogger anidifranco είπε...

Αυτό Το ζιζάνιο της αμφιβολίας
με έχει εξουθενώσει τελευταία...το ποίημα ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Ευχαριστώ :-)

 
Τη 9 Ιανουαρίου 2011 στις 2:08 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Δήθεν είπε...

Η αμφιβολία μπορεί να σε λιώσει ψυχολογικά. Ίσως φταίει η εποχή, το φεγγάρι ή οτιδήποτε... Πάντως σιχάθηκα να αμφιβάλω. Ώρες ώρες το μόνο που εύχομαι είναι να μην σκέφτομαι. Και το χειρότερο; Είναι απών και ο εαυτός σου... Καλή συνέχεια.

 
Τη 1 Φεβρουαρίου 2011 στις 10:59 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Χαρά Παναγοπούλου είπε...

Απούσα η Παρουσία, αλλά Παρούσα ή Ποίηση!

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα