Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Ευθύνη




Από παιδί συνήθιζα
να κοιτώ τον ουρανό τις ξάστερες νύχτες
βαθιά μες το στερέωμα
και να καταβροχθίζω με τα μάτια το θαύμα του κόσμου
Νόμιζα πως εκεί ήταν το μέλλον που περίμενε
και το πίστευα τόσο πολύ...
Τώρα και κάθε τώρα όταν κοιτώ
δεν βλέπω τίποτα άλλο από το παρελθόν μας
που χάνετε μες το χωρόχρονο ταξιδεύοντας
με την ταχύτητα του φωτός μακριά
όλο και πιο μακριά
μέχρι να περάσει από κάποια μαύρη τρύπα
και να γυρίσει από εκεί που ήλθε
Το μέλλον πάντα από μέσα μας γεννιόταν
απ' τον πυρήνα της ίδιας μας της ύπαρξης
όπως όλο το σύμπαν
Το γνωρίζω πια γι' αυτό κοιτώ μέσα
εκεί που οι επιθυμίες γεννιούνται
Γνωρίζω πια πως οι σκέψεις μου είναι σημαντικές
όχι μόνο για μένα μα για όλο το γίγνεσθαι
Είμαι συνυπεύθυνος για ότι γίνεται
και φροντίζω να προσέχω τι θα υποστηρίξω
μες το κεφάλι μου για μένα και για τους άλλους

Κάνω μια όμορφη σκέψη
και την αγαπώ
κι αυτή μέρα με τη μέρα παίρνει μορφή

Είμαστε συν δημιουργοί αυτού του κόσμου
κι αυτό είναι το μεγάλο μυστικό

Οι σκέψεις δεν είναι δικές μας
αλλά μπορούμε να διαλέξουμε σε τι θα δώσουμε ενέργεια
να χτίσει την εικονική πραγματικότητά μας