Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Απλότητα

Θα΄ θελα η ζωή μου να ήταν απλή
πολλή απλή
σαν σπαρτιάτικη ζωή
σαν γιαπωνέζικο δωμάτιο
μα δεν είναι
Χρειάζομαι χρόνο αλλά δεν ξέρω αν έχω
μα δεν παραιτούμαι, προσπαθώ ακόμη
Λίγα τα χρόνια της ζωής
και οι έρωτες ατέλειωτοι
Βαρέθηκα να παίζω με τις λέξεις
και τα πολύπλοκα του νου τερτίπια
Εκείνο το λευκό της αγαθότητας ψάχνω
αλλά όχι αυτό της άγνοιας μα με πλήρη γνώση
συνειδητής ύπαρξης του είμαι
Το βλέπει κανείς σαν περνούν τα χρόνια
Όπως μαζεύουμε πράγματα και γεμίζουν τα σπίτια μας
Έτσι γεμίζει και η ζωή, η μνήμη, με πράγματα
που δεν τα χρειαζόμαστε πια
Θα μάθουμε κάποτε, ότι κατέχουμε μας κατέχει
Ανούσια ομηρεία σε ότι κουβαλά άχρηστη πληροφορία
μόνο προσκόλληση συνήθειας
Οι αλήθειες είναι τόσο απλές!
αλλά μόνο αν τις γνωρίσεις
όλα τα πριν πολύπλοκα
Επικίνδυνη είναι και η προσκόλληση
στη μη προσκόλληση
αλλά και αυτό μέρος της διαδικασίας είναι
θα φτάσω πιστεύω στο σημείο που με λίγα και καλά
να αναζητήσω της ζωής μου την ειμαρμένη εν ειρήνη.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα