Πριν τα φυσικά

Ανεξιχνίαστες οι προθέσεις
πίσω απ' τα χαμόγελα
το πληθυντικό ευγενείας
κι άλλα φραγκολεβαντίνικα κόλπα
Δεν ξέρω από τέτοια
τις μάσκες μου τις πέταξα
γιαυτό το πρόσωπό μου είναι γεμάτο αμυχές
Κι αν θες να ξέρεις
κάποτε μου έκοψαν τη γλωσσά
αλλά φύτρωσε άλλη πιο δυνατή
Γιαυτό σου λέω
τα βράδια να κοιμάσαι γυμνός
κάτω απ' τις κουβέρτες
να συνηθίσεις την απουσία
και το πρωί να ξυπνάς νωρίς
να γδύνεσαι κι από μέσα
να βγαίνεις στον ήλιο και να του μιλάς
Άντε
κι αν βρεις στο δρόμο σου φυσική ευγένεια
θα καταλάβεις γιατί αλλιώς χαμογελά

Και μην ξεχνάς
όταν ονειρεύεσαι να είσαι πάντα ξύπνιος

Στη μεγάλη ανηφόρα

Στη μεγάλη ανηφόρα της αναζήτησης
η λογική και η ηθική κουραστήκαν
να σέρνουν το μικρο τους αδερφό πολιτισμό
Αδύναμες από στέρηση ζωτικής υποστήριξης
αφέθηκαν να πέσουν
συμπαρασύροντας τους πάντες
στο μοιραίο για την τύχη τους κατήφορο
Δεν θα αναστηθεί τίποτα πια
αν δεν ενσωματωθούν στη μονάδα
που μόνη της θα τραβήξει τον εαυτό της προς τα πάνω

Έτσι να είσαι

Έτσι να μπαίνεις σαν φουριόζος αέρας να σηκώνεις το ασάλευτο σε χορό Να ξεσηκώνεσαι σαν στρόβιλος απ΄τα σπλάχνα της φωτιάς και η ανάσα σου πυρακτωμένο ευαγγέλιο νά 'ναι Κι όλα τα γύρω καύσιμη ύλη να περνάς και να καις τα σκοτάδια ορφανά να μη μένουν απο φως μήτε χώμα μήτε πέτρα Κι ότι θνητό μέσα σου να λιώνει παρανάλωμα να γίνεται και κάρβουνο πρώτη ύλη για της ψυχής το ακατέργαστο διαμάντι