Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Κάτι, που να λέει κάτι

Πως να στο πω
Είναι οι μέρες που βράζουν στο ζουμί τους
περίεργο συναίσθημα η ανημποριά του νου
και του σώματος απέναντι στο κλιματιστικό
σαν να θέλει να πάρει πια μιαν απόφαση
σαν να λέει – η κόλαση δεν μου πάει -
αλλά και πάλι
τι να κάνω λέει
άλλοι ορίζουν τη θερμοκρασία του κορμιού μου
την ορμή της σκέψης μου
και κοιτούν έξω απ' το παράθυρο
Είναι άλλος κόσμος εκεί
Βλέπεις η ασφάλεια είναι μια ψευδαίσθηση κερδοφόρα
και έχουμε επενδύσει πολλά για να τη χάσουμε
Μα κανείς δεν διάβασε τα ψιλά γράμματα.

Πως να στο πω
Χάρισα όλες τις βεβαιότητές μου στους επενδυτές
κράτησα μόνο ένα ξύλινο πιάτο
και την εικόνα του ζωντανού μου δρόμου
Έχασα το ενδιαφέρον μου για τα παράθυρα
που κοιτούν σταθερά σ' ένα σημείο
τραβώ για έξω, όσο πιο έξω γίνεται
κάπου εκεί θα βρεθούμε
μακάρι να είμαστε πολλοί

Θα σας βρω στο δρόμο 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα