Το σονέτο των στιγμών

Δεν κατοικούν στο νου μας οι αγάπες
μήτε στα μάτια τα κλειστά που αναπολούν
μόνο στον άνεμο που σκόρπισε τις στάχτες
στιγμών που κάηκαν νωρίς για να σωθούν

Την ίδια γλώσσα δεν μιλούν σώμα καρδιά και νους
και τίποτε δεν σώζεται σαν τρεις διαφωνούν
τα θέλω κόντρα έρχονται και θα διαγραφούν
το γίγνεσθαι κάθε στιγμής θα πέφτει σε γκρεμούς

Δεν έχει τούτη η ζωή σκοπό την ευτυχία
υπάρχει μόνο τις στιγμές που όλα συμφωνούν
και είναι σπάνιες αυτές χωρίς αυτογνωσία

Σαν όλες τις ανάγκες μας ικανοποιήσουμε
κι αυτό απ΄άγνοια ευτυχία το βαφτίσουμε
κάποια στιγμή σαν φύλλα θα σκορπίσουμε