Φέυγω

Να χρεώνω το χρόνο
στους αριθμούς του
τα συναισθήματα να τοκίζω μέσα του
με ανάσες αυγής
και εκπνοές δειλινού

Να πατώ στο καινούργιο
Να αλλάζω τα δεδομένα της εξίσωσής μου
Να περνώ απ΄ τον τρύπιο χρόνο
την υπόσχεση της ανέλιξής μου

Δέντρα και ποτάμια, σύντροφοι
Θεσπέσια όντα
Στο φλεβικό σύστημα της Γης μου
Βάση εκτόξευσης

Φεύγω λίγο λίγο
με τη φθορά σώματος
τροφός αόρατης συνέχειας
εξατμίζομαι σαν
Αύγουστος