Ανοιχτα πανιά

Στ΄ αλαβάστρινα χέρια των παιδιών
ιδρώνουν οι υποσχέσεις των μεγάλων
πληγές που θα ανθήσουν στο μέλλον
στο φίλυδρο δέρμα αθώον παιχνιδιών

Η αταξία στα στόματα λάγνα θεριεύει
λησμονιάς λέξεις θάλασσα που στρέφει
Εμφιαλωμένος αγιασμός αμνό γυρεύει
ψυχή υγρή ανήμπορη που κάτω ρέπει

Στα σύννεφα ο καιρός μας αριθμείτε
στα στάσιμα νερά της θλίψης κολυμπά
δυνατά ιστορία μας φωνάζει θυμηθείτε
ανέβηκε αέρας ώρα να ανοίξουμε πανιά