Προσευχή

Στο πρόσταγμα του ανέμου κοινωνώ

το ταίριασμα του κόσμου με την ανάσα μου

Σ’ αυτή τη δημοκρατία των αρωμάτων

που μπολιάζει η γη στο αίμα μου

κι ανάλαφρος την πατώ σαν ιδέα ζωντανή

σαν υπέροχη υπόσχεση διάφανης σιωπής

που ρέει

Γίνομαι ευχή και ανθίζω χωρίς φανερή αιτία

μόνο η χαρά για να υπάρχω με παρακινεί

μέσα στο κήπο ισόνομων ιδεών

που τρέφεται από τον ήλιο που μέσα μου κρύβω 

Είμαι η προσευχή των ανθρώπων

Η ακατέργαστη τελειότητα που σμιλεύεται

από  χαμόγελα

και τον όμορφο πόνο της ευθύνης

Είμαι χώμα εύφορο για το σπόρο του κάλους

και δέντρο της αρμονίας  μυστικό

Είμαι αυτό που θέλω να είμαι