Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Αγάπαμε

Δειλές σκέψεις
στο στόμα καίνε
σαν ευχές
Αγκαλιές νοερές
διψασμένες
ψάχνουν παραλήπτη
στης μέρας το γέρμα
Οι αποστάσεις
μια ανάσα μα
μα τα χέρια δεν φτάνουν
Αγάπαμε, σε άτολμους ψίθυρους
μιας κατεύθυνσης
και οι καρδιές τρύπιες
Σε γιορτές χαμόγελα
προσπαθούν
να κτίσουν γέφυρες
γκρεμισμένες
Τα στολίδια παντού
εκτός από μέσα
Αγάπαμε
Αγάπαμε σε παρακαλώ
το δάκρυ τρέχει
προς τα μέσα
Ο εαυτός μικρό παιδί
το δώρο περιμένει
Αγάπαμε, σ΄ ευχαριστώ

Κάτι άστεγες ψυχές
την καρδιά μας κουβαλούν
την φιλούν
στο λειψό πανωφόρι
ζεστή
Ο πολιτισμός στη τσέπη
ξεχασμένος με τα χνούδια
του ρούχου
ξεπλυμένος
Κι ο Χριστός
δεν ξεμυτά απ΄ τις εκκλησιές
φυλακισμένος από μας

Αγάπαμε μωρέ..
Αγάπαμε λιγάκι…

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα