Αγάπαμε
Δειλές σκέψεις
στο στόμα καίνε
σαν ευχές
Αγκαλιές νοερές
διψασμένες
ψάχνουν παραλήπτη
στης μέρας το γέρμα
Οι αποστάσεις
μια ανάσα μα
μα τα χέρια δεν φτάνουν
Αγάπαμε, σε άτολμους ψίθυρους
μιας κατεύθυνσης
και οι καρδιές τρύπιες
Σε γιορτές χαμόγελα
προσπαθούν
να κτίσουν γέφυρες
γκρεμισμένες
Τα στολίδια παντού
εκτός από μέσα
Αγάπαμε
Αγάπαμε σε παρακαλώ
το δάκρυ τρέχει
προς τα μέσα
Ο εαυτός μικρό παιδί
το δώρο περιμένει
Αγάπαμε, σ΄ ευχαριστώ
Κάτι άστεγες ψυχές
την καρδιά μας κουβαλούν
την φιλούν
στο λειψό πανωφόρι
ζεστή
Ο πολιτισμός στη τσέπη
ξεχασμένος με τα χνούδια
του ρούχου
ξεπλυμένος
Κι ο Χριστός
δεν ξεμυτά απ΄ τις εκκλησιές
φυλακισμένος από μας
Αγάπαμε μωρέ..
Αγάπαμε λιγάκι…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα