Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Σημείο μηδέν

Εκπρόθεσμος άνεμος στροβιλίζει
δανεικές ανάσες σε σώματα άδεια
κλειστές πόρτες η ανέχεια κτίζει
ηδονικά προς τα μέσα βρόμικα χάδια

Διονύσου γιορτές σε δανικά ποτήρια
ζαλίζουν την μέθεξη σαν νυχτώνει
σκοτεινά μάτια μας κόβουν εισιτήρια
σε ακροπόλεις μαύρες ήλιος που λιώνει

Ευδιάκριτα ζωγραφίζετε το πέρας
με γλώσσες φιδιών μυστικά ψιθυρίζει
λόγια ανομίας στο φόρτο της μέρας
μακάβρια λέξη στο νου μας να βρίζει

Κατηφορίζοντας προς την Ανάσταση
σε ανίερους βωμούς τα σώματά μας
πουλούν το θειο αίμα για παράταση
μα μια ρομφαία φυλά τα όνειρά μας

Μαρμάρωσε ο φόβος στις κολόνες
ένα μειδίαμα σκαρφαλώνει γοργά
της ψυχής μας σηκώνονται πυλώνες
φωνή έναρξης σημείο μηδέν το τώρα

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα