Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Άγνοιας όνειρα


Τα όνειρα που κουβαλάμε
μικρές αυτοσχέδιες γέφυρες
να κοιτάμε από κάτω τους
τα αχαρτογράφητα βάθη
του σκοτεινού εαυτού μας

Εκεί που το άλλο μισό του ονείρου
προειδοποίηση γίνετε
'μην μ' αγνοείς'

Στα βαθιά φαράγγια και στις σπηλιές
δροσίζετε η ζωώδης άγνοια
Στα γρυλίσματα μιας αγωνιάς
που δεν έμαθε να μιλά
παρά να τρώει το φως των ονείρων
που δεν χτίστηκαν πάνω της

Το τώρα δεν τρέφεται με ελπίδες
μόνο το δέσιμο του σχοινιού σιγουρεύει
στην μια μόνο πλευρά του

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα